فقدانی جانسوز و جانکاه افسوس که چه دیر شناختمت .... یار و یاور رهبران انقلاب و پیروی از آنان .... وای که چه سخت است این طور مطیع و مخلص بودن برای انقلاب در تمام عمر .... آیا به راستی می شود به راحتی از شخصیت این بزرگمرد دینی ، سیاسی ، مذهبی گذشت .... آیا می شود از چنین توهین ها و ناملایمات را در این سال ها که به حق و انصاف ناجوانمردانه بود اما او تحمل کرد و دم نزد گذشت.... به راستی که باید کتاب ها برای این امیر کبیر زمان از تولد تا شهادت نوشت .... تعحب نکنید که کلمه شهادت را به کار بردم .... آیا شهادت فقط شمشیر و گلوله خوردن در معرکه جنگ است یا جنگیدن برای حق ....و چه خوب رهبر در پیام خویش از دوستی و رفاقت دیرینی حرف به میان آورد که قرار بود توسط خناسان زمان خدشه دار شود زه خیال باطل .... هنوز فرمایش سید علی را فراموش نکردم که در سال انتخابات سال 76 پای صندوقهای رای فرمودند: هیچ کس برای من هاشمی نمی شود .... و همچنین آیت الله هاشمی رفسنجانی که فرمودند : در ایران هیچ کس به اندازه بنده و رهبری دوست نیست .... واقعا جا داره از همین جا یه تسلیت خالصانه اول به رهبرم که مشاور باهوش ، دین دار و مصلحت اندیش خودشونو از دست دادند عرض کنم و دوم به مردم بزرگ ایران که به راستی امروز نشان دادند که قدر مسئولان خدوم و خیر اندیش را می دانند و با حضور خود یکبار دیگر حماسه ای شگرف و شگفت انگیز را فراهم کردند... امیدوارم فقدان ایشان همانگونه که در زمان حیاتشان وحدت ایجاد می کرد هم اکنون نیز باعث وحدت و یکپارچگی آحاد مردم و مسئولین شودو رشد و سازندگی در کشور با شیب تندتری پیش رود.... ان شاالله خداوند سایه رهبرمون سید علی را بر سر ما مستدام قرار دهد ..... یک شهروند