فریب نوش : شاعر حسن اسدی شبدیز با صدای مسعود مهرابی
فریب نوش
گلی به موی توبستن چه آرزوی محالی!؟
خیالِ ازتوگسستن چه سینه سوزخیالی!؟
رخ توگنجه ی رازِ جهانگشاییِ حُسن است
که گفته است نگنجدجهان به نقطه ی خالی!؟
چوباعروس خیالت به بزم عیش.درآیم
زبان به شکوه گشایم که آه !جای توخالی
زبانه ی عطشم راچسان فروبنشانم؟
فریب نوشترینم دراین سرابِ خیالی
زدوری توچنانم که بادهرزه ی پاییز
قبای سبزبدزدد.زشانه های نهالی
زسردمهری چشمت.چگونه گرم بخندد؟
به تنگخانه ی حسرت. فروغ شمع وصالی
چنان به سوگ نشینی زپرکشیدنِ شبدیز
که سربه سنگ بکوبی که رخ به خاک بمالی
غزل.....شبدیز
نظرات