اواز شجریان خانگی
غلام نرگس مست تو تاجدارانند
خراب باده لعل تو هوشیارانند
تو را صبا و مرا آب دیده شد غماز
و گر نه عاشق و معشوق رازدارانند
ز زیر زلف دوتا چون گذر کنی بنگر
که از یمین و یسارت چه سوگوارانند
گذار کن چو صبا بر بنفشه زار و ببین
که از تطاول زلفت چه بی‌قرارانند
نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو
که مستحق کرامت گناهکارانند
نه من بر آن گل عارض غزل سرایم و بس
که عندلیب تو از هر طرف هزارانند
در ناطقه ببینید :
http://nateghe.ir/%D8%BA%D8%B2%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA-195/%D8%AD%D8%A7%D9%81%D8%B8/%D8%BA%D8%B2%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA/
نظرات