پای خطر : شعر و خوانش زری مینویی
پای خطر
**
کدام صحنه را سکوت کنیم؟
سلول های ِملولِ بی شمار را
یا
بهاران ِِبر دار ؟
از که بگذریم؟
از پدرانی
که دما دم
در میدان ها میدوند و
بیگاری می کشند و
جان می کَنند و جان میدهند و
به بی خانه می چپند شرمسار ؟
یا مادرانی
که در خود می مویند
سیلی به صورت می زنند
سنگ می جوشانند
آه می کشند و
گریه می نوشند زار زار
خواهرانی
که با بزکی غلیظ
از آینه می گذرند
لبخند ِ مصنوعی به لب می دوزند و
تن می بازند و زن می بازند و باز
به مخروبه می خزند غم بار ؟
از برادرانی
که مرگِ مجسم اند و
مجنون ِ افیونی و
عقلِ ِ گرفتار
عقلِ گرفتار
عقل ِ......
آه ...
پای خطر کجاست ؟
بگو ئید ؟!
.
زری مینویی
نظرات