قفسم تنگ و دلم طوفانیست
ابر ها در بدنم زندانیست
نیست چتری که پناهم باشد
آسمان بارانیست، آسمان بارانیست
از چه انگشت گرفتی به دهن
همگی می دانند
همگی می خوانند
متنِ سرمایه ی من را که فقط یک دل بود
و تو غارت کردی
داغِ رسوایی عشقت گلِ این پـیـشانیست
آسمان بارانیست، آسمان بارانیست
نا امیدی کمکی دشوار است
خانه از اشکِ فلک بیزار است
ناودان حنجره ی دیوار است
که به آوازِ ترش می گوید :
چککِ خانه ی ما در صدد ویرانیست
آسمان بارانیست، آسمان بارانیست
گریه دارد به درون بامِ دلم
ناودان زمزمه ی آخرِ خود را به شکیبایی تهداب سرود
لرزه در قامتِ دیوار دوید
دستک از جای افتاد
خانه از پای افتاد
وای افسوس افسوس!
بعد ازین منزلِ من بیشه ی سرگردانیست
آسمان بارانیست، آسمان بارانیست
عاشق این شعرم الان هم هوا بارونی و طوفانیه که این شعر یادم اومد.
تقدیم به همه ی دنبال کنندگان کانالم❤