این انیمه بر اساس یک داستان ادبیات کهن ژاپن و همچنین سری مانگاهای با همین نام که توسط Baku Yumemakura و تصویرگری Takashi Noguchi ساخته شده است . این مانگا از سال ۲۰۰۳ تا سال ۲۰۰۶ در ژاپن به انتشار درآمده است و بعد از آن در سال ۲۰۰۸ توسط Animax به صورت یک انیمه ۱۲ قسمتی به نمایش درآمد .

داستان اصلی این انیمه در واقع یکی از نمایشنامه ها و داستان های کهن ادبیات ژاپن است که به صورت تائتر Noh به نمایش در می آمده است قبل از گفتن داستان اصلی این نمایشنامه که به نام تپه سیاه هم مشهور است ابتدا شما را با تائتر noh آشنا می کنم :

تئاتر نوه (Noh) یکی از قدیمیترین و پیچیده ترین سبک های نمایش در جهان است. اشکال اولیه آن به صورت نقالی گروهی ادعیه و قصص مقدس بودایی بوده است. به تدریج نوه صورت پیچیده تری به خود گرفت و به شکل مجموعه ای از موسیقی، ماسک ها، اجراها و رقص ها، و سیر داستانی دراماتیک درآمد. قدیمیترین آثار باقیمانده از نوه متعلق به قرن سیزده میلادی است. اما نوه شکل گیری و انسجام خود به صورتی که الان میشناسیم را مدیون Kan’ami و فرزندش Zeami است. شوگون سوم خاندان آشیکاگا (نیمه قرن چهارده میلادی) فردی هنردوست و حامی ادبیات بود. Zeami که در زمان شوگان جوان هنوز کودکی خردسال بود برای اولین بار نوه را در بارگاه شاه اجرا کرد. شوگان عاشق هنر وی شد و قیمومیت او را بر عهده گرفت. تقریبا اکثر نمایشنامه های باقیمانده به نوعی توسط و یا تحت تاثیر کارهای Zeami نوشته شده اند. هرچند پس از چند سال Zeami مغضوب شوگان بعدی شد و به جزیره ای دوردست تبعید شد. اما دامادش متون باقیمانده از وی را جمع آوری کرد و رسم نوه را برای نسل های بعد حفظ نمود.
((( بقیه اش نظرات همین ویدیو)))