شبی در چراغانی صدهزاران ستاره
یکی ناگهان
شهابی شد و رد شد از آسمان
و دوردست زمین محو شد

یقین دارم این را که در دشت دور
اثر هایی از آن شهاب فروزنده هست
گمانم که در جام یک لاله افتاد
و یا در شقایق نشست
و یا با شهابان دیگر
در اوج شکوه
فرو رفت در قلب کوه
یقین دارم این را
که رازی در اعماق هر کهکشان هست
خبر های داغی در آتشفشان هست
و می دانم این را
خدایا!
خدایی که نورت تمام جهان و نهان را گرفته
نخواهی گذاشت
زمین یخ ببندد
گلی در چمنزارهایش نخندد.
محمد حسن حسینی