♡....زندگیم بعد از آشنا شدن باهات به دو قسمت تقسیم شد... روز های سرد و غمگین و تکراری قبل از آشنایی و روز های شاد و پر نشاط و هر روز متفاوت با دیروز بعد از آشنایی... برام بهتر از هر معلمی بودی... چیزهایی رو آموختم که بهشون افتخار میکنم... ازت یاد گرفتم که دیگه نباید بیشتر از این رویاپردازی کنم و برای هدفم باید بجنگم...هیچ وقت به تنهایی قدم نزدم...تو همیشه کنارم بودی...گاهی قدم زدیم ، گاهی دویدیم و حتی با بال هامون در کنار هم پرواز کردیم... گذشت فصل هارو در کنار هم تماشا کردیم... وقتی که روز های برفی تموم میشد و روز های بهاری فرا میرسید... همون طور که من به تو احتیاج داشتم تو هم منو میخواستی چون وجود ما در کنار هم معنا میده... هرچقدر هم که زمان بگذره ما همیشه جوان میمونیم در کنار هم... با گریه هات گریه کردم و با خنده هات خندیدم... من تورو توی خودم احساس میکنم ، DNAتو توی بدن و رگ های من جریان داره... آرامشو از چشم های تو میگیرم... هیچ وقت ازت جدا نمیشم... همیشه کنارتم... من ارتشم و تو هم فرمانده ضدگلوله من... ترس در کنار تو معنا نداره... تا وقتی که تو کنارم باشی از هیچ گلوله ای که به طرفم میاد نمیترسم... چون مطمعنم تو ازم محافظت میکنی... چون میدونم همون اندازه که من دوست دارم تو هم منو دوست داری... عاشقتونم تا ابد...سارانگهه....♡