چقدر ساده بهم ریختی روان مرا....
بریده غصه ی دلکندنت امان مرا....
قبول کن که مخاطب پسند خواهد شد....
به هر زبان بنویسند داستان مرا...
چه روزگار غریبیست بعد رفتن تو...
بغل گرفته غمی کهنه اسمان مرا...
سریع پیر شدم انچنان که اینه نیز....
شکسته در دل خود صورت جوان مرا
به فکر معجزه ای تازه بودم و ناگاه...
خدا گرفت به دست تو اتهام مرا....
نه تو خلیل خدایی نه من چو اسماعیل...
بگیر خنجرو بگیر جان مرا....
تو نیم دیگر من نیستی تمام منی...
تمام کن غم و غصه ی سالیان مرا....
....