مهلقا - قسمت بیست و ششم شهرزاد
ﺩﻭﺵ، ﺩﻭﺵ، ﺩﻭﺵ ﻛﻪ ﺁﻥ ﻣﻪ ﻟﻘﺎ، ﺧﻮﺵ ﺍﺩﺍ، ﺑﺎﺻﻔﺎ، ﺑﺎﻭﻓﺎ
ﺍﺯ ﺑﺮﻡ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻨﺸﺴﺖ، ﺑﺮﺩﻩ ﺩﻳﻦ ﻭ ﺩﻟﻢ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ
ﺑﺎﺯ، ﺑﺎﺯ، ﺑﺎﺯ ﻣﺮﺍ ﺳﻮی ﺧﻮﺩ، می ﻛﺸﺪ، می ﺑﺮﺩ، می ﺯﻧﺪ
ﺑﺎ ﺩﻭ ﭼﺸﻢ، ﺑﺎ ﺩﻭ ﭼﺸﻢ ﻣﺴﺖ، ﺍﺑﺮﻭﻳﺶ، ابرویش ﭘﻴﻮﺳﺖ
ﺁﺗش ﺍﻧﺪﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﺮ ﺯﺩ
ﺯﺍﻥ ﺭﺥ ﻫﻤﭽﻮ ﺁﺫﺭ ﺯﺩ
ﺳﻮﺧﺖ ﻫﻤﻪ ﺧﺮﻣﻨﻢ، ﻳﻜﺴﺮﻩ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺗﻨﻢ
کشته ﻋﺸﻘﺖ منم، ﺍی ﺻﻨﻢ، ﺑﺪ ﻣﻜﻦ
ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻇﻠﻢ بی ﺣﺪ ﻣﻜﻦ...
نظرات