سیدجواد ذبیحی یکی ازمناجات خوان های معروف ومعاصر ایران است. قدیمی ها لحظات معنوی و عرفانی سحر را با مناجات های مرحوم ذبیحی به یاد دارند. این مناجات را به همه دوست داران ادب وعرفان تقدیم می کنم.
ثنا و حمد بیپایان خدا را که صنعش در وجود آورد ما را الها قادرا پروردگارا کریما منعما آمرزگارا چه باشد پادشاه پادشاهان اگر رحمت کنی مشتی گدا را خداوندا تو ایمان و شهادت عطا دادی به فضل خویش ما را وز انعامت همیدون چشم داریم که دیگر باز نستانی عطا را از احسان خداوندی عجب نیست اگر خط درکشی جرم و خطا را خداوندا بدان تشریف عزت که دادی انبیا و اولیا را بدان مردان میدان عبادت که بشکستند شیطان و هوا را به حق پارسایان کز در خویش نیندازی من ناپارسا را مسلمانان ز صدق آمین بگویید که آمین تقویت باشد دعا را خدایا هیچ درمانی و دفعی ندانستیم شیطان و قضا را چو از بی دولتی دور اوفتادیم به نزدیکان حضرت بخش ما را خدایا گر تو سعدی را برانی شفیع آرد روان مصطفی را محمد سید سادات عالم چراغ و چشم جمله انبیا را