حُبُّ الحُسِین وُسیلةُ السُّعداءِ - وضیاءَهُ قد عَمَّ بالأرجاء - سِبطٌ تَفَرَّعَ مِنهُ نَسلُ المُصطَفى - وَأضَاءَ مِسک بوجهِهِ الوَضَّاء حبُّ الحسین - فَهُوَ الکریمُ ابنُ الکریمُ وَ جَدُّهُ خَیرُ الأنام وسیِّدُ الشُّفَعاءِ معنی : عشق حسین راه توسل سعادتمندان است . و فروغ تابانش سراسر عالم را فرا گرفته است . او همان نوه ای است که نسل محمد مصطفی (ص) همه از اوست . هر اقلیم و سرزمینی را چهره ی نورانی اش روشنی بخشیده است . بخشنده و بخشنده زاده است و جدش سرور عالم و بزرگ پایمردان است .