من کی ام دریای بی آرام خسته و دیوانه ای ناکام تو مرا آرام کن آرام
خاک ساحل را به سر میریزم در شب طوفانی
چشمه ها از دیده میریزم با غمی پنهانی
آرزو دارم تو را ای دختر دریای من چون غنچه زیبا ببویم
قصه تاریک رنج انتظارم را به اشک دیدگان غم بشویم
مو به مو غم های سرگردانیم را خسته در گوش تو گویم
همچو گل صد بار دگر بوسم تو را صد باره دیگر ببویم
آه من کیم دریای بی آرام دیوانه ای ناکام
قصه تاریک رنج انتظارم را به اشک دیدگان غم بشویم
آه من کیم دریای بی آرام دیوانه ای ناکام