آقای ماه.. دوباره ۱۹ ام شد،اما اینبار شد یکسال:))

مهم نیست چی بشه، من تو رو به یاد میارم.
اسمت توی اعماق وجودم حک شده.
تو کاور اهنگ ۲۴ ۲۶ سانها میگه؛
«من و تو، توی گذشته ای که فکر میکردیم تا ابد باقی میمونه..
صدای تو و چشم‌هات، هرچقدر بیشتر به یادشون بیارم،ازم دورتر میشن
تو داری محو میشی و من نمیتونم نگهت دارم.»
مون‌شی،تبدیل به بارونِ بهاری بعد از ظهر هم که شده باشی باز دوستدارم. باقی چیزا هم به قول دویل از همون نگفتنی‌هاست بابا جان:)