بهار اومد دوباره...
لباس نو نداره...
همون بچه که هر روز ،سر گشنه میزاره
فقط آرزو داره
یه بار رو لب باباش ، ببینه شوق لبخند
تموم شه همه درداش
چشماش غرق تو حسرت
چشماش جا مونده رو ویترین
باباش میخواد تموم شه ، چقدر زود این خواب غمگین
میخواد توو این خیابون یه گوشه ای بمیره
تموم دلش غم شده ، وقتی عشقش رو دیده
واسه بعضیا بهار ، بهونه ایه واسه خنده
واسه بعضیا ، شروع یک درد کشنده
میون این بازار ، انگشت شمارن که خیلی شادن
یه عده ایم فکر فردان
فردایی که قسطها رو ندادن
یه عده ام چشم براهن
چشم براهن که بگیرن مُزد یک سال رو
عرقها دیگه خشکید
ندیدن روزگار رو ...
نه ندیدن روزگار رو ... .