ای کہ هر دَم ، دَم ز حیدر می‌زنی
بر یتیمانِ عـــــلــــی سر می‌زنی
شاهـدِ اقبـــــال در آغوش کیست
کیسہ‌ی نان و رطب بر دوشِ کیست
کیست آن کس کز علی یادی کند
بر یتیمان من اِمــــــــدادی کند
دست گیرد کودکـانِ درد را
گرم سازد خانہ‌های سرد را
ای جوانمردان جوانمردی چہ شد
شیوه‌ی رندی و شبگردی چہ شد
شیعگی تنها نماز و روزه نیست
آب تنها در میانِ کــــوزه نیست
کاسہ را پُر کن ز آبِ معرفت
تا درو جوشد شرابِ معرفت
هم بنوش و هم بنوشان زین سبو
لن تنالوا البــــــــر حتّی تنفقوا
جستجویی کن سَبــــوی باده را
شستشویی کن بہ مِی سجاده را
گر نمــازت ناهی از منکر شود
از اذانت گوشِ شیطان کَر شود
هر سحــر دستِ نیایش باز کن
بی‌خود از خود تا خدا پرواز کن