میرم از شهر تو با یه کوله بار از خاطره دل من مونده پیشت گرچه پاهام مسافره میگذره همراه جاده یاد تو از تو خیالم توی راه دریغ از ابری که بباره واسه حالم توی هر گوشه این شهر دارم از عشق تو یادی میسوزونه منو یاد دلی که به من ندادی راه میفتم بیهدف مقصد راهو نمیدونم کاش میشد آروم بگیرم ولی افسوس نمیتونم کو یه قاصدک تو جاده که بشه همسفر من من یه قصهام که جدایی شده فصل آخر من توی هر گوشه این شهر دارم از عشق تو یادی میسوزونه منو یاد دلی که به من ندادی میرم و گم میشم آخر تو غروب دشت غربت نمیتونم که بمونم توی شهر بیمحبت