حکمت 131 : (شنید مردى دنیا را نکوهش مى کند.)
1- توبیخ نکوهش کننده دنیا:
اى نکوهش کننده دنیا، که خود به غرور دنیا مغرورى و با باطل هاى آن فریب خوردى ، خود، فریفته دنیایى و آن را نکوهش مى کنى آیا تو در دنیا جرمى مرتکب شده اى یا دنیا به تو جرم کرده است؟ کى دنیا تو را سرگردان کرد و در چه زمانى تو را فریب داد؟ آیا با گورهاى پدرانت که پوسیده اند (تو را فریب داد) یا آرامگاه مادرانت که در زیر خاک آرمیده اند؟ آیا با دو دست خویش بیماران را درمان کرده اى و آنان را پرستارى کرده و در بسترشان خوابانده اى؟
درخواست شفاى آنان را کرده، و از طبیبان داروى آنها را تقاضا کرده اى در آن صبحگاهان که داروى تو به حال آنان سودى نداشت، و گریه تو فایده اى نکرد، و ترس تو آنان را سودى نرساند، و آنچه مى خواستى به دست نیاوردى، و با نیروى خود نتوانستى مرگ را از آنان دور کنى. دنیا براى تو حال آنان را مثال زد، و با گورهایشان، گور، خودت را به رخ تو کشید.
2- خوبیها و زیباییهاى دنیا:
همانا دنیا سراى راستى براى راست گویان، و خانه تندرستى براى دنیا شناسان، و خانه بى نیازى براى توشه گیران، و خانه پند، براى پندآموزان است. دنیا سجده گاه دوستان خدا، نمازگاه فرشتگان الهى، فرودگاه وحى خدا، و جایگاه تجارت دوستان خداست، که در آن رحمت خدا را به دست آوردند، و بهشت را سود بردند. چه کسى دنیا را نکوهش مى کند و جدا شدنش را اعلام داشته، و فریاد زد که ماندگار نیست، و از نابودى خود و اهلش خبر داده است و حال آن که (دنیا) با بلاى خود بلاها را نمونه آورد، و با شادمانى خود آنان را به شادمانى رساند. در آغاز شب به سلامت گذشت، امّا در صبحگاهان با مصیبتى جانکاه بازگشت، تا مشتاق کند، و تهدید نماید، و بترساند، و هشدار دهد، پس مردمى در بامداد با پشیمانى، دنیا را نکوهش کنند، و مردمى دیگر در روز قیامت آن را مى ستایند، دنیا حقائق را به یادشان آورد، یاد آور آن شدند، از رویدادها برایشان حکایت کرد، او را تصدیق کردند، و اندرزشان داد، پند پذیرفتند.
https://www.namasha.com/v/9OiKTEqC
https://www.namasha.com/v/evI43ERo