بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ الْحَاقَّةُ﴿١﴾ به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی آن روز ثابت و حق [که وقوعش حتمی و تردیدناپذیر است،] (۱) 2 مَا الْحَاقَّةُ ﴿٢﴾ آن روز ثابت و حق چیست؟ (۲) 3 وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿٣﴾ و تو چه می دانی که آن روز ثابت و حق چیست؟ (۳) 4 کَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿٤﴾ [قوم] ثمود و عاد آن روز کوبنده را انکار کردند؛ (۴) 5 فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِکُوا بِالطَّاغِیَةِ ﴿٥﴾ اما قوم ثمود با عذابی سرکش هلاک شدند، (۵) 6 وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِکُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ ﴿٦﴾ و اما قوم عاد با تندبادی بسیار سرد و طغیان گر نابود شدند، (۶) 7 سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَثَمَانِیَةَ أَیَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَىٰ کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ ﴿٧﴾ که خدا آن را هفت شب و هشت روز پی در پی بر آنان مسلط کرد و [اگر آنجا بودی] می دیدی که آنان مانند تنه های پوسیده و پوک درختان خرما روی زمین افتاده [و هلاک شده اند.] (۷)
مذهبی