ای عاشقان استاد شجریان

ای عاشقان، ای عاشقان پیمانه ها پر خون کنید

وز خون دل چون لاله ها رخساره ها گلگون کنید

آمد یکی آتش سوار، بیرون جهید از این حصار

تا بردمد خورشید نو شب را ز خود بیرون کنید

آن یوسف چون ماه را از چاه غم بیرون کشید

در کلبه ی احزان چرا این ناله ی محزون کنید

از چشم ما آیینه ای در پیش آن مه رو نهید

آن فتنه ی فتانه را برخویشتن مفتون کنید

دیوانه چون طغیان کند زنجیر و زندان بشکند

او زلف لیلی حلقه ای در گردن مجنون کنید
ادامه شعر را در ناطقه بزرگترین تارنمای فارسی دنبال کنید
http://nateghe.ir/%D8%AD%D8%B5%D8%A7%D8%B1/%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D9%87/%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87-%D9%85%D8%B4%D9%82/%D8%BA%D8%B2%D9%84/