وطنم ایران آئینه حقیقت نمای کرامتها و فضائل کشور عزیزم ایران است در تاریخ ایران که موجب عبرتآموزی و تجربهاندوزی شود. «تاریخ ایران اسلامی» مجموعه دورهای خاص است از اقوام ایرانی، نه سرگذشت یک سلسله خاص. این دوره از ورود اعراب مسلمان به ایران آغاز گردیده است. تقریباً تا قرن چهارم هجری آثار تاریخی ایرانی و در حقیقت آثار مسلمانان ایرانی فقط به زبان عربی میباشند. از قرن چهارم به بعد تواریخ گوناگون به زبان فارسی نیز نگارش یافته است. از اوایل قرن چهارم به بعد تواریخ عمومی و دودمانی و محلی و.... به زبان فارسی پرداختند. پیش از این دوره را باید تاریخنگاری «اسلامی ـ عربی» خواند. که گرچه تعدادی از برجستهترین مورخان آن ایرانی بودند، ولی آثار خود را به عربی مینوشتند و تاریخ ایران را به عنوان جزئی از تاریخ اسلام و در زمره تاریخ سایر سرزمینهای اسلامی مورد بررسی قرار میدادند. در این دوره حوادث متنوع و شگرفی به وقوع پیوسته است. «تاریخنگاری ایران دستاوردهای گسترده و متنوعی دارد که هر یک به لحاظی و از برای گسترش علوم کار سازگار است.» «این تاریخ آکنده است از حوادث شگرف و انقلابها و تحولها، در این دوره نهضتهای بسیار پدید میآید. مذهبها و بنیادهای تازهای پای میگیرد.» بخصوص بعد از انقلاب اسلامی با رهبری بزرگ و مردانی شجاع همچون شهدا