به خارزار جهان ، گل به دامنم ، با عشق
صفای روی تو ، تقدیم میکنم ، با عشق
در این سیاهی و سردی بسان آتشگاه
همیشه گرمم همواره روشنم با عشق
همین نه جان به ره دوست می فشانم شاد
به جان دوست ، که غمخوار دشمنم ، باعشق
به دست بسته ام ای مهربان ، نگاه مکن
که بیستون را از پا درافکنم ، با عشق
دوای درد بشر یک کلام باشد و بس
که من برای تو فریاد میزنم : با عشق
"فریدون مشیری"