یاد و نام منوچهر ستوده، بزرگ مرد میهن دوست ایران زمین تا ابد جاودان مانا که پند استاد را اینگونه عملی نمود :
به یاد دارم که به اتفاق دوستی بی ریا، مصطفی مقربی، خدمت استاد بدیعالزمان فروزانفر بودیم، استاد فرمودند ما مهمانیم و رفتنی؛ پاسبانی و نگهبانی ادب و زبان فارسی را به عهدۀ شما میگذاریم و میرویم؛ شما بهقدر وُسعِ خود کوتاهی نکنید.
برای اجرای این نصیحت و وصیّت، این ناچیز به کنجی نشست و در به روی غیر بست و از لهو و لعب دوری جست و دست از آنها شست تا وقت بیشتری پیدا کند و صرف مطالعه و تحقیق نماید.
درنتیجه توانست حدود ۵۵ مجلد کتاب تألیفی، تصنیفی و تصحیحی به وجود آورد و این کار، با گرفتاریهای روزافزون، از توان و قدرت یک تَن بیرون است. اگر کاری در این زمینه انجام شده است. مرهون لطف الهی و مدیون فضل نامتناهی او است.