بابایی کجایی ببینی که دیگه نمی‌بینه چشمام - نریمان پناهی

بابایی کجایی ببینی که دیگه نمی‌بینه چشمام
گرفته ورم پر شد از آبله دست و پاهام واویلا
بابایی بهم خورده وضعم، پریشونمو سوخته موهام
منو مسخره کردنم بس که کهنه است لباسام واویلا
منو می‌زدن بی بهونه بابایی
روی صورتم رد خونه بابایی
تو این مدتی که نبود