یادآوری «زمین» در قابهایِ چشماندازی مجموعهای به همین نام، دعوت به نگریستن است؛ نگریستنی از دور، اما نزدیک، به همهی عناصری که چه مجزا تجربه شوند و چه درهم کِردشان انگیزنده باشد، بازآشنایی زیباشناختی خانهای است که در آن زاده شدهایم و خواهیم مرد.