| آغوش تنهایی |

در دل شب، خاموشی می‌خزد،
تنهایی چون سایه‌ای، بی‌صدا می‌لرزد.
تنهایی را می‌پرستم، دور از هر دلیلی.
دور از هر حرفی، دور از هر قضاوت،
آغوش تنهایی، همچون رفیق دل‌سوز است.
نه درد، نه غم، تنها آرامش است و کلام خاموش.
انتخاب من این است، دنیایی بی‌صدا،
آنجا که هرگز، صداهای دروغین نیست...