حکمت 194 : چون خشم گیرم، کى آن را فرو نشانم در آن زمان که قدرت انتقام ندارم، که به من بگویند. «اگر صبر کنى بهتر است» یا آنگاه که قدرت انتقام دارم که به من بگویند: «اگر عفو کنى خوب است».
حکمت 195 : (در سر راه از کنار مزبله اى عبور مى کرد.) این همان است که بخیلان به آن بخل مى ورزند (و در روایت دیگرى نقل شد که) این چیزى است که دیروز بر سر آن رقابت مى کردید.
حکمت 196 : مالى که نابودى آن تو را پند مى دهد، از دست نرفته است.
حکمت 197 : این دل ها همانند تن ها خسته مى شوند، براى نشاط آن به سخنان تازه حکیمانه روى بیاورید.
حکمت 198 : (وقتى شنید که خوارج مى گویند، حکومت فقط از آن خداست.) سخن حقّى است که از آن اراده باطل دارند.
https://www.namasha.com/v/Q7J3eTdB