سَر از لبریزی نامت چنان مسرور میرقصد
که جشن گندم است انگار و دارد مور میرقصد
چه کرده جذبهی چشم تو با آغوشِ این غربت
که زائر قصد اینجا میکند، از دور میرقصد؟
تمام خاکِ اینجا بوی آهوی ختن دارد
اگرعطار در بازار نیشابور میرقصد
چنان در دستگاه شوقت افتاد اختیار از کف
که با ساز همایونت کبوتر شور میرقصد
دوتا چشم پریشان برضریحت بستم و حالا
دوتا ماهیِ قرمز در پس این تور میرقصد
به شوق لمس دستان تو از بسیاری مستی
سه دانه دل میان سینهی انگور میرقصد
شفا از سمت آن دست مسیحایی اگر باشد
فلج دَف میزند ، کر مینوازد ، کور میرقصد
مذهبی