در شرایط بحران و جنگ، نهادهای مردمی نقش حیاتی در تقویت همبستگی اجتماعی و مدیریت وضعیت اضطراری ایفا می کنند. تشکل های مردمی با بهره گیری از ظرفیت های فردی و جمعی، به حفظ امنیت و تامین نیازهای ضروری جامعه کمک می کنند و می توانند اثرات منفی بحران ها را کاهش دهند. حضور فعال و سازمان یافته نیروهای خادم بسیجی در تمام عرصه ها بخصوص بحرانهای سخت میتواند بر افزایش تاب آوری اجتماعی، زمینه ساز ایجاد حس مسئولیت و همکاری مشترک در جامعه شود. تجربه های جهانی نشان می دهد که مشارکت مردم در مدیریت بحران، عاملی کلیدی برای حفظ پایداری و آرامش جامعه است و بهبود هماهنگی بین نهادهای رسمی و مردمی اهمیت فراوانی دارد.