شکر اصطلاحی دینی و اخلاقی، به معنای قدردانی کردن از خدا می باشد و منظور از آن سپاسگزاری در حوزه نیت ، گفتار و رفتار است.
شکرگزاری و قدردانی نیروی قدرتمندی برای تغییر دادن انرژی توست و نعمت های بیشتری را وارد زندگی می کند. به خاطر نعمت هایی که در حال حاضر داری خدا را شکر کن تا چیزهای خوب بیشتری را جذب کنی. تشکر و قدردانی پیش از دریافت چیزی که می‌خواهی اشتیاق را بیشتر می‌کند و در نتیجه برای دریافت آن پیام قدرتمندتری به هستی می فرستی
حتی اغلب بزرگان علم هم در مورد شکرگزاری سخن گفتند
ادیسون میگه:
( هیچ عملی برای ذهن خوشایند تر از شکرگزاری نیست. این کار با چنان رضایت درونی کاملی توأم است که صرفاً با عملکرد وظیفه پاداش داده می شود )