در تضادی استعاره گونه و از نگاه دور و نزدیک به این اثر احوالات مکانیکی شده انسان و پرندهها را از صداى فرسایش و سایش احساسات مابین چرخدندههای زنگزده روی بوم میتوان شنید؛ اما در یک پلان دورتر، جاى افق رفیع و آبى جادوئى پسزمینه را آسمانى غبارآلود گرفته است.
سبک خاص نهفته در نقاشیهای محسن کیانى وامدار سالهای دور از وطن، کار و تحصیل و تدریس مداوم در راه این عشق بیپایانش به هنر است. هنرش مانند پیشینیان او در این خطه رنگ و بوى خاص سرزمین مادریاش را حفظ کرده بى آسیب از تأثیرات زودگذر مدرنیسم در هنر غربى!
محسن کیانى از یکسو میراث دار هنر ایرانی است و از سوی دیگر تجربه زندگی در غرب شناخت او را از هنر جلا بخشیده و با حضور در بیش از هشتاد نمایشگاه انفرادى و جمعى در موزهها و گالریهای انگلستان، آلمان، بلژیک، پاکستان، ژاپن، امارات متحده عربى، ترکیه و... جسارتى شایسته براى سبکش به ارمغان آورده است.
در سلیس نیوز بخوانید:
محسن کیانى؛ میراث دار هنر ایرانی