آری از گریه کنان هم هنری می آید - یا اباعبدالله (ع)

نفس از سینه به طرز دگری می آید
هر دمم تازه تر از تازه تری می آید
بیدلی می طلبد عشق حقیقی، ورنه
دعوی عشق ز هر بی جگری می آید
تو چه خورشید جمالی! که طلوع رخ تو
اول طلعت سال قمری می آید
خیمه ات سوخت، دلم سوخت، همه عالم سوخت
شعله تو ز کدامین شرری می آید
مرا سوختی و من، همه ی دنیا را
آری از گریه کنان هم هنری می آید

السلام علی الحسین (ع)
و علی علیّ ابن الحسین (ع)
و علی اولاد الحسین (ع)
و علی اصحاب الحسین (ع)