کلَّ صُبْحٍ وَکُلَّ إشراقٍ تبکِی عینی بِدمعِ مُشتاقٍ قَدْ لَسَعَتْ حَیَّةُ الهوى کَبِدی فَلا طَبیبَ لها ولا راقیَ إلّا الحبیبَ الذی شَغَفْتُ بِهِ فَعِنْدَهُ رُقْیَتی وَتِریاقی علی علی علی علی زد مار هوا بر جگر غمناکم سودی نکند فسونگر چالاکم آن یار که عاشق جمالش شده ام هم نزد وی است رقیه و تریاکم