سوره مبارکه بَیِّنه یا لَم یَکُن یا قَیِّمه نودوهشتمین سوره و از سورههای مدنی قرآن کریم است که در جزء سیام جای دارد. نام سوره، بَیّنه، به معنای شاهد و گواه است که از آیه اول آن گرفته شده است. سوره بینه عناد و دیرباوری اهل کتاب در پذیرش حقانیت اسلام و رسالت پیامبر(ص) را توصیف میکند و آنان و مشرکان را بدترینِ آفریدگان و مستوجب آتش میداند. از سوی دیگر مؤمنان و صالحان را به بهشت جاودان بشارت میدهد. آیه هفتم این سوره، به آیه خیرُ البریه شهرت دارد که بنابر روایات شیعه و اهل سنت، در شأن امام علی(ع) و شیعیانش نازل شده است. درباره فضیلت تلاوت این سوره از پیامبر(ص) روایتی نقل شده است.