تهران را با تو میخواهم

نه فکرش را هم نکن
تهران بی تو شهری خسته کننده است
بی تو نه خیابانهایش  رمق دارند
نه کتاب فروشی هایش ذوقی برای آدم‌می‌گذراند
بی تو،کافه هایش خلوت خلوت اند
آسمانش سیاه سیاه .
من دیده ام
ماشین هایش می‌گریند
درختانش عریان از زندگی شده اند
نوازنده ی دور گردش اندوه می نوازد
نبودت،تهران را شهر جن زده ای می سازد
که همه از آن فراری اند
بیا کنارم تا ،من به تهران بکر بگردم.
✍مهدیه باریکانی