شب گذشت و تب گذشت و عمر رفته برنگشت نوبهاری تازه آمد داغ لاله تازه گشت نم نم باران غبار هوا را شسته بود با نم شبنم پر پروانه ها آغشته بود بر حریر خاطره دست توان سرنوشت خاطرات تلخ و شیرین را کنار هم نوشت طی شد آن شبهای روشن شور دوران جوانی خاطرات خوب و شیرین لحظه های آسمانی افتاده در بندم من اسیرم من اسیرم من اسیر وامانده در راهم ای خدا دستم بگیر دستم بگیر کشتی توانم را روزگار ای روزگار ای روزگار تنها به من دادی رنج دائم یادگاری یادگار دست فرمان طبیعت کشته من را با حقیقت این همه نامهربانی می دهد بر من نصیحت