تو جلسهای نشستی، سوال میپرسی، توضیح میدی، دلیل میاری…
اما طرف مقابل فقط نگاهت میکنه!
نه مشتاقه، نه همراه.
اینجاست که باید از خودت بپرسی:
داری برای "کی" حرف میزنی؟
سؤالی که پرسیدی برای اون بود یا برای خودت؟
توضیحت متناسب با مخاطب بود یا حدسی و از روی ذهن خودت؟
تو مذاکره، فروش یا هر گفتوگویی،
اگه مخاطبتو درست نشناسی، دقیقترین حرفهاتم خطا میرن.
کلمات باید بر اساس هدف، نه حدس، ساخته شن.