متأسفانه، پیست هرگز واقعاً یکبار کار نمیکرد، زیرا یک سنگ مرمر همیشه یا در نقطهای سقوط میکرد یا در یک منطقه خاص گیر میکرد. به همین دلیل هر بار که تیله ها به آسانسور می رسید گیره را می بریدم.
به هر حال فکر کردم بهتر است تیله ها در آسانسور دوباره جمع شوند، که مسابقه را شدید نگه می دارد. اگر سعی میکردم از کل مسیر یکجا فیلمبرداری کنم، احتمالاً حداقل 20-30 تلاش برای گرفتن یک عکس عالی طول میکشد، جایی که تمام تیلهها مسیر را کامل کردند.
آخرین باری که آهنگی به این اندازه ساختم بیش از 2 سال پیش بود، و به یاد میآورم که هنگام ساخت این آهنگ چقدر دلم برای انجام این نوع پروژهها تنگ شده بود!
علیرغم آزمون و خطا، و تنظیماتی که باید انجام می دادم وقتی یک سنگ مرمر شکست خورد، این چیزی است که من با افتخار به اشتراک می گذارم، و امیدوارم شما نیز از آن لذت ببرید!