ماه عزیزم، ماه من
نمیتونم بهت نزدیکتر شم
مثل ماهی که هر چقدر هم بدوم دنبالش برم، نمیتونم بهش برسم
آه ماه، مثل ماهِ من،
چرا هیچوقت هم نشده که ازم دور بشی؟
سعی کردم برگردم و فرار کنم،
ولی تو مثل ماهی که دنبالم میاد،
تصادفیه؟
تو،
لحظهای که چشم تو چشم شدیم،
وقتی با صدای آرومت باهام حرف میزدی،
فکر کنم به آرومی یه صدای آشنایی میشنیدم
جواب،
یه جواب مردد.
آسرای، تو اونجایی؟
یه جورایی،
فکر کنم همه چیز رو میدونم
نمیخوام بغلت کنم،
چون میدونم خیلی بزرگتر از اونی که تو بغلم جا بشی-بخوام نگهت دارم-
آه ماه، ماهِ من،
نمیتونم تو رو داشته باشمت
دلیل اینکه اینقدر برام خیرهکنندهای اینه که تو ماهی
و من مثل یه تاریکیِ بی پایان تو عمق آسمون شبم
این اتفاقیه؟
یه صورت سفید یه جایی
میبینم که بهت نمیاد
حس میکنم یه لکه سایهدار دیدم،
براش دست تکون میدم،
طوری که دارم باهات ارتباط میگیرم
زبون اشارهایه که صدات میکنه،
_خیلی شبیه توست.
یه آدم تنها هست.
حالم خوب نیست.
تنها ماهِ من،
اونقدر دوری که نمیتونم بهت برسم_
تا وقتیکه شب عمیقتر بشه،
نور سفید و سکوتت رو نگه دار،
امشبم نمیبخوابم../