غرب در سیر اندیشه ای خود بر پایه فلسفه شکل گرفت و فلسفه پایه ماده را به عنوان هیولی اولیه هستی قرار داده و در ادامه اندیشمند مادی غرب عصر دین و خرافه را به گوضه ای نهاده و آن را برآمده از جهل انسان و نگاه توتمیسم تعریف نموده ودر ادامه عصر تعقل و فلسفیدن را نیز در حوزه معرفتی پایان یافته دانسته و درنهایت عصر حاضر را پس از دوران طلایی رنسانس عصر تجربه دانسته و تکنولوژی و های تک را بر این مبنا می بیند. اما حکمت بمینا را بر عالم دیگر می گیرد و تدبیر امور را از جایی دیگر می بیند و از ماده فراتر می رود و به عالم معنا نظر دارد و دین در این ساحت و دیندار در این دیدگاه به دنبال آیه و نشانه است و...