«فاطر» یعنی شکافنده یا پدیدآورنده. در نخستین آیه[۱]با این صفت از خدا ستایش شده است: «خدایی که آسمانها و زمین را با شکافتن پرده عدم پدید آورد»؛ لذا «فاطر» نام سوره شد. نام دیگر آن، « ملائکه » است؛ چون در همین آیه اول از فرشتگان به عنوان رسولان حامل فرمان خدا و مجری اوامر او در جهان یاد شده است.