روایتی که علامه مامقانی (رضواناللهتعالیعلیه) در تنقیح المقال در ترجمه دعبل خزاعی از مشکواة الانوار، شیخ محمد بن عبدالجبار نقل میکند و آن روایت این است: «لما قرا دعبل قصیدته المعروفة التی اولها (مدارس آیات) علی الرضا (علیهالسّلام) وذکره عج الله تعالی فرجه وضع الرضا (علیهالسّلام) یده علی راسه وتواضع قائما ودعا له بالفرج؛ [۱] زمانی که دعبل قصیده معروفش را که اولش (مدارس آیات) بود بر امام رضا (علیهالسّلام) خواند و در آن نامی از حضرت مهدی (عجّلاللهتعالیفرجهالشریف) برده شد، امام رضا (علیهالسّلام) دست بر سر نهاد و متواضعانه ایستاد و برای تعجیل در فرج آن حضرت دعا کرد.»