دوباره طفل دل من بهانه تو گرفت
شبانه گریه کنان راه خانه ی تو گرفت
اون روزیکه رفتی ز پیشم آتیش زدی بر قلب ریشم
رفتیو باز تنهام نمودی یادته بین همه رسوام نمودی یادته
گفتم نرو می شی پشیمون نرو میشه دلم پراز خون
برام از چون روز روشن برمیگردی با چشم گریون یادته
گفتم بهت محض رضای کردگار هر جا میری برو ولی تنهام نذار
پستی بلندی خیلی داره روزگار که خوبی و بدی می مونه یادگار یادته
باز میای بسوی من عیبی نداره اینو بدون اگه بخوای یه شرطی داره
قول بده که فیل تو به یاد هندستون نیفته
قلب بی آروم تو به یاده این و اون نیفته
اون روزیکه رفتی ز پیشم آتیش زدی برقلب ریشم
رفتی و باز تنهام نمودی یادته بین همه رسوام نمودی یادته