نیست در ســــودای زلفش کار من جز بیقـــــراری
ای پـــریشان طره تا چنــدم پریشان می گــــذاری
یار دلسخت است یا من سست بختم می ندانم
اینقـــــدر دانم که از زلفش مرا نگشـــود کـــــاری
شمـــع رخســــاری، ولی روشن ْکنِ بزمِ رقیبی
ســـرو بالایـی، ولــــی بیگانگــــــان را در کنــــاری
عمـــر من، جــــان عزیـــزی لیــک دائم در گریــزی
جـــان من، عمــــر عزیـــــزی لیک دائم در گـــذاری
آفتابـــــــا از در میخانـــه مگــــذر کین حریفــان
یا بنوشنـــدت که جامـــی یا ببوسنــدت که یــاری
ای به هم پیوستــه ابــرو رحــم کن بر دل دو نیــمی
ای به هم بشکسته گیسو! رحم کن بر بی قـــراری
با خیـــال روز وصلــت در شب هجـــران ننــــــالم
در خـــــزان دارم به یــــاد روی زیبایت بهـــــــاری