خیلی‌ها با رانندگی وحشیانه و عصبی و ناشیانه و خطرسازشان نمی‌گذارند دیگران از رانندگی لذت ببرند.
همیشه موضوعات اقتصادی را بهانه می‌کنیم، در حالی که ربط چندانی ندارد. ما فقط بلدیم گوشه خانه بنشینیم و غر بزنیم و توقع داشته باشیم تا بقیه خودشان را اصلاح کنند، اما هرگز نمی‌خواهیم رفتار و تفکر غلط خودمان را کنار بگذاریم.
رانندگی در ایران نمی‌تواند لذت‌بخش باشد، چون بیشتر ما مردم معتقدیم، خیابان و جاده جایی برای پول جمع کردن یا تخلیه هیجان و عقده‌هایمان است. جاده و اتوبان برای ما «راه» و «مسیر» نیست، ما آن را به شکل پیست مسابقه یا استادیوم گلادیاتورها می‌بینیم.