این حافظ کل قرآن کریم، از رقابت دوشادوش قرآنی با برادر بزرگ تر به عنوان یکی از خاطرات شیرین ایام کودکی یاد می کند و میگوید: مدام در تلاش بودیم تا در استفاده از محافل و استادان از هم پیشی بگیریم، آن رقابت انگیزهای شد تا هر کدام ما برای بهتر شدن، بیشتر بکوشیم.
اگرچه اغلب اوقات «لعل اول» به تمرین و تدریس و داوری قرآن میگذرد اما یکی از فراغتهای شیرین اش، بازی فوتبال در زمین ورزش محلهشان به اتفاق برادر و جمعی از دوستانش است.از دیگر مشغولیتهای این استاد قرآنی میپرسیم که در پاسخ بیان میکند: امسال، داوری بیش از 50 مسابقه قرآنی را برعهده داشتم، به اینها آموزشهای گاه و بیگاه را هم بیفزایید.
سبک قرائتی که خیلی دوست دارد ولی هرگز نتوانسته آن را پیگیری کند، سبک استاد منشاوی است و دلیل آن را حُزن موجود در صوت این استاد می داند؛«در قرائتم در بعضی از محافل قرآنی تلاش میکنم تا به این سبک نزدیک شوم چون نوع تلاوت و صوت آن مخاطب را جذب میکند. این امر حکایت از غنای این سبک دارد. »
اما از میان استادان پیش کسوت مصری، مصطفی اسماعیل، کامل یوسف بهتیمی و محمود شحات انور در شمار الگوهای سبک قرائت این استاد و مدرس قرائت قرآن هستند.