میری مگه اصلا بودی پیشم عادت دارم چه روزایی از زندگیمو من بی تو بودم شاید بسته اما بازم ،به تنهاییم دارم تن میدم شبا حتی وقته خواب دیدنم باهات حرف دارم
هر جایی میرم هر چقدر دورتر نمیری از یادم مثله زخمای تنم مثله مریضی از توی رگهام تو دیگه پاک نمیشی
فکر کردی حرفات دیگه از یادم میره مغزم آروم میگیره اما نه این بارون منو کشت من دیگه صبر ندارم نفس کم میارم
هر جایی میرم هر چقدر دورتر نمیری از یادم مثله زخمای تنم مثله مریضی از توی رگهام تو دیگه پاک نمیشی
چرا رفتی چقدر تنهام چرا نیستی تو تموم عکسام منو کشتی با همه حرفات مگه کم بود برات دستام