این برای صاحب قهوه خونه‌ی‌ مورد علاقه‌امه*

لعبتی نازم
هم تبریک تولد توعه که واقعا دیگه اصن خیلی دیره و هم تشکر و هم بغل بزرگه
میخواستم بدونی که قدردان همه کارایی که برام کردی هستم و بابت همشون ازت متچکرم ازت متچکرم که هر موقع توی یه شرایط بد بودم بهم راهکاره می‌دادی و باعث می‌شدی نجات پیدا کنم
همه حرفایی که خودت نصحیت میگی بهشون همیشه یادم میمونن مخصوصاً اون جمله ایی که میتونم بگم نجات دهنده ترین جمله واسم بوده
همون که گفتی ″هرکی داره مسیر خودشو می‌ره هرکی‌تو زمان خودش داره زندگی می‌کنه″
اینو شده هرروز با خودم تکرار میکنم هر موقع که توی شرایط وحشتناکیم تکرارش میکنم و آروم میشم:›
میخواستم ازت عذرخواهی کنم چون این مدت واقعا بچه خوبی نبودم و خب زیاد نیستم یعنی حتی دلم میخواد همه ی اینجارو پاک کنم و برم ولی خب ..خاطراتی داشتیم زورم نمی‌رسه بخاطر قشنگی اونا هم که شده دیگه کاریش نداشتم
دیگه چیزی به ذهنم نمیاد که بگممم
ارسالی رو کلی خوب زندگی‌کن سعی کن بیشتر لبخند بزنی حالا هرچی شد و مراقب عموی ماهم باشیی خیلی بانمکینن و امیدوارم هرروز قوای مقابله با سختیایی که وجود داره رو داشته باشی و اصن نتونن بهت آسیبی برسونن