اسمش این روز‌ها شده: «سردار وعده‌های صادق» و «فرمانده گمنام موشکی» ... این سردار گمنام و بی نشان، مثل دیگر قله‌های بلند و قلعه‌های سر و سینه تا آسمان برافراشته‌ی عزت و امنیت و اقتدار ما، مثل «شادمانی» و «ربانی» و «ایزدی» و... حقیقتا مرد «وعده‌های همیشه صادق» بود. امروز این خفت و خواری صهیونیست‌های خبیث که، چون جغد شوم بر تل ویرانه‌های تل آویو و حیفا و بئرالشبع، به عزا نشسته و شهاب شب‌سوز «سجیل» و «فجر» و «قارعه» و «خیبرشکن» و «خرمشهر» ما، همه حیثیت پلیدشان را از هم دریده و دود کرده، همه، وعده‌های صادق او‌است. شادی دل میلیون‌ها حق طلب و آزاده، از غزه تا قاهره، از بیروت تا بغداد، از اروپا تا آمریکا، با دیدن موشک‌هایی که کاخ آرزو‌ها را بر سر صهیونیست‌ها خراب کردند، همه از آن سردار گمنام است که این پیروزی ما و این ذلت و فلاکت دشمن، نام و نشان جاوید اوست؛ همانکه همیشه می‌گفت: «حیف است انسان با مرگی جز شهادت از این دنیا برود» ...