هاوکینگ از این جهت که در عین وجود یک بیماری ناتوان کننده (ALS) توانست به تلاش علمی سطح بالایی دست بزند قابل تحسین است. او اما چنانکه مشهور است پس از آنکه کتابی در اثبات وجود خدا نوشت مورد طمع سیستم های ماسونی قرار گرفت. زندگی و امور درمانی او پرهزینه بود. گفته می شود ماسون ها از او خواستند که از جایگاه علمی خود برای اثرگذاری بر مردم جهان چنان استفاده کند که ماسونها می خواستند. لذا او شروع به رد وجود خدا کرد. گرچه بسیاری از دانشمندان و فلاسفه غرب او را بخاطر یک نتیجه گیری نامعقول ریشخند کردند اما او توانست آنچنانکه ماسونها خواسته بودند (اگر این نقل درست باشد) عده ای ساده اندیش را که تصور می کنند علم پاسخ همه چیز را در آستین دارد بفریبد. اینچنین بود که هاوکینگ اثرگذاری اجتماعی ناشی از یک جایگاه علمی را برای اهداف خاصی هزینه کرد و فروخت.

اینکه انسان بتواند در هر شرایطی حتی معلولیت، خوب و موثر و پیشرونده تلاش کند عالی است. اما اینکه در چه جهت تلاش کند و ماحصل این تلاش را در کجا هزینه کند موضوع به مراتب مهمتری است.

خوب شنا کردن مهم است اما مهمتر آنست که به کدامین سمت شنا کنی!

هاوکینگ بیشتر درس عبرت است تا الگو

دوستان عزیز خیلی جالبه پیشنهاد می کنم ببینید